Груевизмот, дефинитивно, е погребан. Груевски ќе мора да се збогува од политиката ако во наредните денови ја совлада содржината од телеграмата за смртта на режимот што му ја испратија граѓаните на Македонија. Што побрзо со соочи со оваа вистина подобро и за него и за неговата партија и за целата држава. Штом ќе осознаат и Груевски и неговите следбеници дека неговата Пирова победа значи промена на власта тоа ќе биде крај на една трагична ера во која Македонија заостана зад сите балкански држави и влезе во длабока морална, политичка и економска криза во која се гушеше цели две години по откритието на најмасовното нарушување на човековите права по Втората светска војна во Европа спроведена со монструозна доктрина на неколку луѓе од врвот на власта со години да се прислушуваат и држат под надзор над 20.000 граѓани и јавни личности.
На Груевски не може да му помогне ни злосторничкото здружение за изборен криминал, кое се’ уште функционира и корумпира, ни ДИК која нагло онеме по 17 часот на денот на изборите и се претвори во соучесник на изборни неправилности со часови одолжувајќи да ги соопшти резултатите и освоените мандати. Тоа се виде и во неговото прво обраќање до јавноста кога видливо повеќе сам себеси се тешеше отколку граѓаните, оти нарачката од 63 пратеници не успеала бидејќи Албанците изненадиле со своето свртување кон демократијата и слободата оти ја прочитале неговата намера што сакал да постигне со апсолутна власт. Како што Македонците ги открија лагите со опашки за федерализација, кантонизација и редефинирање на Македонија. Груевски покрај клетите Албанци и македонски предавници си најде утеха дека борбата била тешка оти некоја виша сила, читај непријателска Америка и ЕУ стоеле во заговор против вистинските Македонци.
Во тој момент изгледа дека како да сакаше да ја прикрие бројката од над 613.000 граѓани на Македонија кои гласаа за опозициските партии и му кажаа на Груевски написмено дека не му се плашат со јасна порака да се подготви заедно со најблиските соработници за соочување со правдата и со правната држава и со сите последици од децениското лошо и криминално владеење.
За целосна слобода, за никогаш да не се повтори повеќе тиранијата на неконтролирана власт потребен е само уште еден чекор на опозициските политички партии кои добија мандати да ги почитуваат гласовите и определбите на граѓаните кои гласаа за промени и уривање на режимот што значи да се почитува волјата и на гласачите на партиите кои не добија пратенички места, а се против режимот. Ништо повеќе, ни помалку. Тоа би значело брз крај на децениската злоупотреба на власта за лични интереси и деградација на целото општество. Станува збор за идниот настап во формирањето на владата на политичките партии кои имаа заедничка цел да се стави крај на авторитарниот популистички режим. Тоа им донесе цели 613.000 гласови на сите опозициски партии македонски, албански, турски, бошњачки и други наспроти граѓаните кои гласаа за коалициските владејачки партии ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ и сите нивни партнери кои добија вкупно 539.000 гласа. Разликата е 74.000 гласа во корист на противниците на режимот.
Зошто овие бројки сега стануваат позначајни од тажната прослава со зурли и тапани пред фараонската некропола во Скопје на ВМРО-ДПМНЕ. Покисели насмевки не сум видел во слава на „триумфална победа“ која наликуваше на тажачка дури повеќе и од терапиите на д-р Латас на пациентите загрижени од големата среќа што ги снајде кога ВМРО-ДПМНЕ добила 452.709 гласа, а коалицијата на СДСМ само 436.469 или околу 16.000 гласа помалку.
Веќе денеска не е пресудно дали се пата-пата, или ВМРО-ДПМНЕ има половина или цело столче повеќе во парламентот. По точното пребројување на гласовите може работата ќе биде обратна, ама и тоа не е најважно. Режимот е декласиран бидејќи пресудни се гласовите кои ги обврзуваат политичките партии во идните коалиции да ги почитуваат определбите на гласачите да формираат нова влада која ќе ги означи и почне големите промени за ослободување на институциите на системот и заробената држава, враќање на Македонија на европскиот пат и евроатлантските интеграции, расчистувањето со криминалот и корупцијата на врвот на власта и она што е најважно да престанат притисоците и попречувањата на работата на Специјалното обвинителство кое ќе функционира се’ додека не си ја заврши работата и додека редовното обвинителство не прерасне заедно со целото судство во независна судска власт. За таа цел Специјалното обвинителство ќе добие и посебно судско одделение, поголем број истражители и вештаци, како и полициска поддршка. Завршуваат заканите и притисоците врз оваа во моментот најзначајна институција во државата за борба против организираниот криминал и враќање на довербата на граѓаните во правната држава и владеење на правото. Граѓаните со своите гласови го спасија Специјалното обвинителство.
Слободата и независноста на медиумите ќе биде голем исчекор напред кон контрола и на новата власт и остварување на ветените програмски цели за повисок стандард и поквалитетен живот на граѓаните, како и повторно враќање на европскиот пат на Македонија. Ова се клучните заеднички определби на сите опозициски политички партии кои добија и не добија пратенички места и кои се декларираа за остварување на стратегиските цели на Македонија. Доколку овие заеднички цели се примарни, набргу ќе се види дебаклот на ВМРО-ДПМНЕ на првите локални избори напролет, а и веројатно на првите наредни парламентарни избори. Допрва следуваат големите шокови од откритијата на злоделата на оваа власт. Доколку, пак, коалицирањето се претвори во националистичко и шовинистичко криминогено пазарење поважно од слободата и демократијата, прогресот на земјата, тогаш, враќањето на ВМРО-ДПМНЕ и Груевски може да биде само прашање на време, шест месеци или не цела една година.
(Објавено во Утрински)