Сер Винстон Черчил е поразен во нашето славно Собрание на народните избраници. Познатиот британски државник е победен од сер Антонио Милошоски уште во првата дебата во Анкетната комисија, која треба да утврди кој е виновен за најмасовното нарушување на човековите права во Македонија, со незаконско прислушување на илјадници граѓани и јавни личности.
Парламентарната комисија треба да утврди не само кој и зошто прислушувал, туку и политичката одговорност на највисоките владини функционери за содржината на нивните разговори од која јавноста се згрозуваше без малку цела година и која предизвика една од најтешките политички кризи и го наруши угледот на земјата во светот.
На Черчил му се препишува мислата „ако сакаш нешто да забошотиш, формирај парламентарна комисија“. Оваа веќе до дегутантност безброј пати експлоатирана реченица, додуша најчесто потврдена во практиката на јаловите бесконечни политички истраги за одговорноста, е целосно поразена во Собранието уште пред да почне првата седница на Комисијата. Интелектуалната перјаница на ВМРО-ДПМНЕ Милошоски настапи спротивно од доктрината на Черчил, тој наместо забошотување и разводнување на аферата со бомбите на Заев побара брза истрага за да престанат да страдаат највисоките функционери во државата, заедно сосе премиерот, неправедно сатанизирани и лажно обвинети во јавноста. Притоа, посебно ме фасцинира со својата мудрост, речитост и подготвеност да се дознае вистината Антонио Милошоски, кој во работата на Комисија настапува како шеф на екипата на власта.
Милошоски многу аргументирано и сериозно го објасни токму тоа што вчера го објавив како пародија и сатира во „моето ќоше“, а кое во суштина се сведува на фактот дека и премиерот и неговите најблиски соработници и ВМРО-ДПМНЕ се најоштетени и најзагрижени да се дознае вистината за прислушувањето и за креираните, монтираните сечени и лепени разговори. Функционерите од највисокиот политички врв со месеци одат жигосани низ државата, се појавуваат на јавни места, а се невини, односно нивната вина не е докажана, ниту судски, а гледаме ниту политички низ парламентарна расправа и испрашување со што им се нанесува голема неправда. Милошоски многу умно и искрено се заложи Анкетната комисија што е можно побрзо во еден работен, професионален и толерантен амбиент да ја утврди вината на тие што незаконски прислушувале, што нарачале вакво монструозно нарушување на основните човекови права и слободи и на тие што ги злоупотребиле разговорите во политички и други цели да ја дестабилизираат државата. Милошоски генијално поентира со својот предлог членовите на комисијата да седнат и да ги избројат прецизно сите ангели што застанале на врвот на една игла. Ако некој погрешно брои може да почне повторно и повторно, па ако на крајот нема согласност дека ангелите никогаш не можат да бидат за ништо виновни, тогаш арбитражата составена од мнозинство језуити ќе одлучи со гласање.
Тоа што власта има повеќе гласови во Комисијата, не значи ништо бидејќи слободоумните пратеници, почнувајќи од Милошоски, се непредвидливи и можат да гласаат многу поразлично од партиските директиви. Тоа досега се покажало многу пати како драгоцено демократско искуство кога нашите храбри парламентарци и големи демократи гласале според сопствено убедување, често спротивно од наредбите на партискиот врв. Не се сеќавате дека такво нешто се случило во Собранието на Македонија!!! Не се сеќавам ни јас, ама убаво звучи да се чуе. Нејсе, Милошоски најде решение како во случај на нерешен резултат во гласањето да победи власта. Во една таква пат-ситуација треба да се анулира влијанието на претседателот во формулирањето на заклучоците. Очигледно Милошоски стравува и при мнозинство во Комисијата да не се случи резултатот да биде нерешен по пребројувањето на ангелите.
И тамам помислив дека покрај образложението дека во интерес на власта и нејзините политички лидери што е можно побрзо да се утврди кој, зошто, кога, каде, колку и за кого прислушувал, ќе уследи уште едно барање на Милошоски од многу поголем интерес за стабилноста на земјата да се открие кој зема 30 милиони долари провизија од Кинезите, кој печатеше фалсификувани лични карти за изборни победи, кој купуваше плацови на Водно за џабалак, кој нарачуваше апсења и долгогодишни казни затвор за политички противници, кој ги корумпираше медиумите и нарачуваше добри куртон вести, кој ги преправаше незаконски урбанистичките планови и им го уништуваше имотот на противниците, кој унапредуваше судии и обвинители и еден куп други драстични кршења на законите, такво нешто не се случи. Се разбира, Милошоски не е наивен да бара таква истрага, иако е длабоко убеден дека ништо од ова не е вистина за што се обвинуваат неговите шефови. Милошоски знае дека за секој случај добро е да не се истрчува премногу во одбраната да не биде работата, аман, престани да не браниш, оти го изедовме ќотекот.
Почитувани читатели, пишете ми како ќе заврши според ваше мислење работата на Анкетната комисија. Кој ќе биде поефикасен Специјалното обвинителство на Јанева, или Анкетната комисија во Собранието, во спасување на невино наклеветените највисоки владини функционери при обелоденување на прислушуваните разговори.
(Објавено во Утрински)